Sława! Pośród zgiełku ulic, w sąsiedztwie pstrokatych reklam, zagłuszani telewizorem, odurzeni internetem, terroryzowani messengerem w telefonie, w oparach spalin i smogu, obok padających pod piłami drzew, popychani napierającym tłumem, który chce więcej, szybciej, bardziej i lepiej – żyjemy marzeniem, że może być inaczej, tak jak kiedyś, drzewiej – gdy Słońce było bogiem, szum rzeki koił nasze dusze, a blask płomieni hipnotyzował wzrok. Continue reading →