Skansen Osadnictwa Nadwiślańskiego w Wiączeminie Polskim

Skansen Osadnictwa Nadwiślańskiego w Wiączeminie Polskim został oficjalnie otwarty 14 października 2018 roku. Położony jest na zakupionej przez Muzeum Mazowieckie w Płocku w 2013 r. działce, na której znajdował się nieczynny kościół ewangelicko-augsburski z 1935r., szkoła podstawowa oraz cmentarz. W kolejnych latach na terenie skansenu pojawiły się także dwie olenderskie zagrody: jednobudynkowy langhoff z oddzielną piwnicą wybudowaną z darniowej rudy żelaza oraz zespół złożony z budynku mieszkalnego, stodoły oraz powidlarni służącej także jako suszarnia owoców. Zgromadzono w nich tradycyjne wyposażenie, pozyskane od mieszkańców dawnych osad. Wokół budynków odtworzone zostały nasadzenia wierzb, roślin ozdobnych, sadów oraz inne tradycyjne uprawy. Jeden z budynków, tzw. dom polski z dachem naczółkowym, architekturą nawiązuje do budownictwa polskiego, które współistniało z budownictwem olenderskim.

Ciekawostki

Sprowadzeni na Mazowsze olendrzy byli doskonałymi specjalistami od melioracji, którzy potrafili gospodarować na terenach regularnie zalewanych przez wodę. Budowane przez nich tradycyjne, długie domy typu langhoff, łączące pod jednym dachem część mieszkalną, gospodarczą oraz stodołę, umiejscowione były na sztucznych wzniesieniach – terpach, chroniących je przed zalaniem po wezbraniach rzek. Olendrzy słynęli też z produkcji pracochłonnych powideł z buraków cukrowych. Zawdzięczamy im również tak wpisane dziś w mazowiecki krajobraz szpalery wierzb, wyznaczających drogi i śródpolne miedze.